O Katedrze Międzynarodowych Studiów Porównawczych | SGH | Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Katedra Międzynarodowych Studiów Porównawczych

utworzona w 1992 r. przy Kolegium Analiz Ekonomicznych. Celem Katedry jest prowadzenie działalności dydaktycznej i naukowej w zakresie międzynarodowych studiów porównawczych w ujęciu makro- i mikroekonomicznym.

Katedra i pracownicy Katedry współpracują z krajowymi i zagranicznymi instytucjami.

Katedra Międzynarodowych Studiów Porównawczych zajmuje się badaniami nad wpływem instytucji na sposób funkcjonowania gospodarek i osiągane przez nie wyniki ekonomiczne. Badania te prowadzone są z wykorzystaniem zarówno narzędzi jakościowych, jak i ilościowych, w tym zaawansowanych metod ekonometrycznych.

Pracownicy Katedry

dr hab. Andrzej Rzońca, prof. SGH – kierownik Katedry

Członek Rady Naukowej Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (CASE). Członek Towarzystwa Ekonomistów Polskich (w przeszłości jego przewodniczący). Strateg ekonomiczny z doświadczeniem z sektora prywatnego (zarówno sektora przedsiębiorstw, jak i sektora finansowego, w tym funduszy hedgingowych), sektora publicznego (bank centralny, ministerstwo finansów), międzynarodowych instytucji finansowych (Bank Światowy, Europejski Bank Centralny) i organizacji pozarządowych (Forum Obywatelskiego Rozwoju, CASE.) Członek rad nadzorczych i doradczych. Były członek Rady Polityki Pieniężnej z okresu kryzysu zadłużeniowego w strefie euro i pierwszej wojny w Ukrainie. Wieloletni doradca Leszka Balcerowicza. Wielokrotnie nagradzany za innowacyjne badania. Laureat Nagrody im. Leopolda Kronenberga Fundacji Citibanku oraz Nagrody im. Fryderyka Skarbka Polskiej Akademii Nauk (dwóch najbardziej prestiżowych polskich nagród w ekonomii). Zainteresowania badawcze: teoria wzrostu, ekonomia monetarna, finanse publiczne, transformacja gospodarcza

dr hab. Leszek Balcerowicz, prof. SGH: Obraz

Profesor SGH od października 1992 roku, gdzie założył i prowadzi Katedrę Międzynarodowych Studiów Porównawczych.
Uważany jest za architekta reform gospodarczych w Polsce, zainicjowanych w 1989 roku. Zaplanował i przeprowadził radykalną stabilizację i transformację polskiej gospodarki po upadku komunizmu. We wrześniu 1989 roku został mianowany wicepremierem i ministrem finansów w pierwszym niekomunistycznym rządzie Polski po II wojnie światowej. Urzędy te piastował do grudnia 1991 roku. Od kwietnia 1995 do grudnia 2000 roku był Prezesem Unii Wolności, partii o orientacji wolnorynkowej. Od października 1997 do czerwca 2000 roku pełnił funkcje wicepremiera i ministra finansów. W latach 2001-2007 był prezesem Narodowego Banku Polskiego.
Członek waszyngtońskiego międzynarodowego organu doradczego - Grupy Trzydziestu (G30). W 2011 roku został mianowany członkiem Komitetu Doradczego ds. Naukowych, który udziela porad i wsparcia w sprawach związanych z pracą Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB). W latach 2016-2017 był doradcą prezydenta Ukrainy i współprzewodniczącym Grupy Doradców Strategicznych ds. Wsparcia Reform na Ukrainie. W 2007 roku założył think-tank - fundację Forum Obywatelskiego Rozwoju (FOR), w której sprawuje stanowisko przewodniczącego rady fundacji.
Jest laureatem doktoratów honoris causa ponad 20 uniwersytetów na całym świecie.
W 1992 roku otrzymał Nagrodę Ludwiga Erharda nadawaną przez Fundację Ludwiga Erharda w Niemczech. W 1998 roku zdobył tytuł Ministra Finansów Roku od brytyjskiego miesięcznika finansowego Euromoney. W 1999 roku European Institute w Waszyngtonie przyznał mu nagrodę Transatlantic Leadership Award jako osoba roku w Europie. W 1998 roku otrzymał Central European Award w kategorii Ministra Finansów Roku. W 2001 roku został uhonorowany Nagrodą Friedricha von Hayeka w Niemczech. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Carla Bertelsmanna za swoje osiągnięcia w procesie transformacji polskiej gospodarki. W 2002 roku Fundacja Fasela przyznała mu nagrodę za zasługi dla gospodarki społecznej. W styczniu 2004 roku brytyjski miesięcznik The Banker uznał Leszka Balcerowicza za europejskiego prezesa banku centralnego roku. W październiku 2004 roku otrzymał coroczną Emerging Markets Award za najlepszego prezesa banku centralnego w Europie Środkowej i Wschodniej. W 2005 roku został odznaczony najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego - za jego wkład w transformację ekonomiczną. W 2008 roku rosyjskie Centrum Leontiefa w Petersburgu, przyznało mu Nagrodę Leontiefa za wybitne osiągnięcia w teorii ekonomii. W 2009 roku został przedstawiony w filmie dokumentalnym „Balcerowicz: Gra o Wszystko” w reżyserii Andrzeja Fidyka, ukazującym jego reformy zapewniające Polsce przejście od socjalizmu do gospodarki rynkowej. W 2010 roku Telewizja Polska uhonorowała go swoją nagrodą Superwiktor. W 2014 roku został laureatem Nagrody Miltona Friedmana za promowanie wolności, przyznawaną przez Cato Institute.

dr hab. Piotr Ciżkowicz, prof. SGH: Obraz

Absolwent ekonomii w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (1997–2002). W roku 2008 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych w Kolegium Analiz Ekonomicznych SGH, a w 2016 stopień doktora habilitowanego. Przedmiotem jego zainteresowań naukowych jest zastosowanie metod ilościowych w ocenie wpływu polityki fiskalnej, monetarnej, rynku pracy i polityk regionalnych, a także zastosowania biznesowe metod uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji. Jest współautorem szeregu artykułów w uznanych czasopismach (Journal of Economic Geography, Fiscal Studies, Economic Modelling, Applied Economics, Kyklos Empirica). Na badania naukowe pozyskał granty o wartości ponad 2 mln zł. Współpracował z Narodowym Centrum Nauki oraz Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego przy ewaluacji projektów i jednostek badawczych, a także koordynował prace nad strategią rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce.

Jest współzałożycielem funduszu VC Nunatak Capital oraz spółki doradczo-wdrożeniowej StatXplorer wspierającej firmy w transformacji data science. W latach 2012-2015 był członkiem zarządu Grupy PKP, w którym odpowiadał za realizację transakcji kapitałowych oraz wdrożenie programu transformacji kolejowej w Polsce. Był również członkiem zarządu Luma Investment. W latach 2008-2012 budował i kierował Economic Strategy Team w ramach Ernst&Young, tworzącym zaawansowane rozwiązania ekonometryczne dla firm. Prowadził szereg projektów z zakresu data science w bankach komercyjnych oraz instytucjach publicznych. Pełnił także funkcję członka rady nadzorczej wielu spółek giełdowych, państwowych i komunalnych.
dr hab. Agnieszka Słomka-Gołębiowska, prof. SGH: Obraz

Pracuje w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie od 2002 roku, prowadząc zajęcia ze studentami na kierunku ekonomicznej analizy prawa, z ekonomii instytucjonalnej oraz na kierunku CEMS i EMLE. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół szeroko pojętych zagadnień związanych z ładem korporacyjnym. Posiada 16-letnie doświadczenie pracy w Radach Nadzorczych i Komitetach spółek publicznych, prywatnych i fundacji jako niezależny członek. Stypendystka Fundacji Alexandera von Humboldta w latach 2003-2004 na Uniwersytecie w Münster, oraz w latach 2001-2002 stypendystka Polsko-Amerykańskiej Fundacji Fulbrighta współpracowała z Oliverem Williamsonem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w Haas Business School. Odbyła staże naukowe w Cambridge (MIT), Tucson (UoA), Munster, Kopenhadze (CBS), Birmingham (BBS), Berlinie (HSoG), Genui (UoG - Law School), Florencji (UniFi) oraz w Wiedniu (WU). Jako autorka wielu artykułów i książek z zakresu ładu korporacyjnego, promuje idee i Dobre Praktyki Corporate Governance oraz ESG. Jest Ambasadorem GAP - Programu Bank of America and Vital Voices, wspierającego przedsiębiorczość wśród kobiet. Otrzymała tytuł osobowości Corporate Governance za rok 2019.

dr Wiktor Wojciechowski

Pracę dydaktyczną i naukową w SGH łączy z aktywnością w sektorze publicznym i prywatnym. W przeszłości kierował zespołem do spraw badań rynku pracy w NBP, był głównym ekonomistą fundacji Forum Obywatelskiego Rozwoju, a następie jednego z banków komercyjnych, pracował także w J.P. Morgan. Inicjował, a następnie realizował różne projekty naukowe finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki oraz Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Posiada doświadczenie w realizacji wielu projektów badawczych dla sektora prywatnego, w których wykorzystywał metody ekonometryczne i narzędzia uczenia maszynowego. Jest dwukrotnym laureatem konkursów na najlepszych analityków makroekonomicznych organizowanych przez NBP i dziennik “Rzeczpospolita”. Jest członkiem Towarzystwa Ekonomistów Polskich (w przeszłości jego wiceprzewodniczącym). Zainteresowania badawcze: ekonomii pracy, wpływ otoczenia instytucjonalnego na wzrost gospodarki, uczenie maszynowe.