Niedostatek kapitału jest jednym z głównych problemów gospodarczych państw peryferyjnych. Bez odpowiednich funduszy trudno o wzrost, jednak ich pozyskanie z innych krajów wiąże się z ryzykiem. Trudno bowiem uniknąć uzależnienia państwa od zagranicznego kapitału, zaś transfer zysków za granicę przez obcych właścicieli może utrudnić wzrost. Problem ten dotyczył również międzywojennej Polski.
Celem niniejszego projektu zbadanie jak Druga Rzeczypospolita radziła sobie z pozyskiwaniem i aktywnością kapitału francuskiego na przykładzie inwestycji francuskich. Wybór Francji wynika z jej wyjątkowej pozycji w ówczesnej polskiej polityce. Trzecia Republika była bowiem najważniejszym sojusznikiem Polski, a jednocześnie ważnym źródłem kapitału dla nowo powstałego państwa. Francuskie pożyczki finansowały polskie zbrojenia i kluczowe inwestycje infrastrukturalne, takie jak port w Gdyni czy magistrala kolejowa Śląsk–Gdynia, obydwie zresztą zbudowane przez francuskie firmy. Nie wszystkie czynności czynności Francuzów były jednak równie korzystne dla polskiej gospodarki. Francja używała swą pozycję polityczną, aby wymusić na polskich władzach istotne koncesje, a francuskie firmy korzystały z wyjątkowych przywilejów.
Projekt obejmuje zbadanie tak przedstawionych aspektów francuskiej aktywności w gospodarce Polski międzywojennej, a zarazem umiejscowienie działań Francuzów w kontekstach politycznym i społecznym. Aby cel ten zrealizować, zostaną udzielone odpowiedzi na trzy pytania:
- W jaki sposób francuski kapitał dostał się do Polski?
- W jaki sposób na jej terytorium funkcjonował?
- Jakie wywołał reakcje?