Konwersja na islam jest procesem często w Polsce nierozumianym i negatywnie postrzeganym. Dotyczy to zwłaszcza nowych muzułmanek, które wraz z przyjęciem nowej religii przejmują specyficzne normy związane z islamem, takie jak noszenie hidżabu. Decydując się na zmianę religii na islam, konwertytki narażają się zatem na potrójne wykluczenie (religijne – porzuciły katolicyzmu, kulturowe – przejęły specyficzne normy związane z islamem, oraz socjobiologiczne – jako potencjalne lub faktyczne żony muzułmanów). Zespól badawczy zamierza m.in. odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób polskie konwertytki na islam zarządzają swoją stygmatyzowaną tożsamością w relacjach z osobami i grupami znaczącymi: rodziną, innymi muzułmanami (konwertytkami i muzułmanami kulturowymi) oraz niemuzułmanami?
Podstawą badania będą wywiady pogłębione, częściowo ustrukturyzowane z konwertytkami (ok. 20 w Polsce i 20 zagranicą, głównie w Wielkiej Brytanii). Ponadto planowane są wywiady z muzułmanami kulturowymi i liderami opinii. Zaplanowano także wykorzystanie metody matryc tożsamości (Personal Position Repertoires, PPR) do uzyskania pełniejszego obrazu strategii podejmowanych przez polskie konwertytki na islam. W zakresie metod ilościowych zrealizowane zostanie badanie kwestionariuszowe online wśród ok. 100 respondentek.
Projekt będzie nowatorski z dwóch powodów. Po pierwsze, podejmuje temat konwersji kobiet na islam z nowej perspektywy, tj. kształtowania wizerunku w relacjach z osobami i grupami znaczącymi. Po drugie, byłoby to pierwsze duże badanie poświęcone polskim konwertytkom na islam opublikowane w języku angielskim i jedno z nielicznych na temat islamu w Europie Środkowej i Wschodniej. Projekt ma też na celu zmianę dominującego negatywnego stereotypu, związanego z konwersją na islam. Rzeczywistość jest zdecydowanie bardziej złożona niż potoczne przekonania.