Zapraszamy do zapoznania się z niektórymi dziedzinami życia studenckiego – Chórem Akademickim SGH, Zespołem Pieśni i Tańca, Teatrem Scena Główna Handlowa. Wspominamy dawne otrzęsiny, w czasie których występował zespół Perfekt, Lady Pank, Elektryczne Gitary. Wspominamy najstarszą organizację studencką Towarzystwo Bratnia Pomoc Studentów Szkoły Głównej Handlowej. Zapraszamy studentów do współpracy w tworzeniu historii działalności studentów w naszej uczelni.
Nauka
Jak powinniśmy wspominać uczących się studentów? Może na seminariach naukowych, może w bibliotece czy na wykładach, a może w czasie sesji pod drzwiami sali, w której za chwilę będzie odbywał się egzamin? Dla studentów niezapomniane były zajęcia prowadzone w ramach Studium Wojskowego.
Tych kilka fotografii pozwoli wspomnieć czasy studiowania.
Organizacje studenckie
Uczelnia od początku swojego istnienia dbała, aby program nauczania stał na bardzo wysokim poziomie. Wyrobienie samodzielnego myślenia oraz sprawność w rozwiązywaniu problemów naukowych stanowiło jeden z podstawowych celów dydaktycznych. Obok procesu dydaktycznego rozwijała się działalność organizacji studenckich.
Początkowo działalność organizacji studenckich była związana z sytuacją materialną studentów. Regulowało ja rozporządzenie o stowarzyszeniach akademickich z kwietnia 1933 roku. Wszystkie organizacje typu stowarzyszeniowego znajdowały się pod naczelnym nadzorem ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Rektor był zobowiązany do prowadzenia rejestru stowarzyszeń działających na terenie Uczelni. Senat wyznaczał kuratora każdej organizacji, zatwierdzał statut i władze stowarzyszenia.
W pierwszym okresie działalności Szkoły największą rolę odegrało Towarzystwo „Bratnia Pomoc” Studentów Szkoły Głównej Handlowej. Była to organizacja apolityczna, zajmująca się organizowaniem szerokiej akcji pomocowej dla studentów. Bratniak reprezentował studentów wobec władz akademickich, opiniował podania o udzielenie ulg w opłatach za studia. Czesne w Szkole było wysokie i nie wszystkich stać było na studia. Pomocą były stypendia, ale wielu studentów podejmowało dorywcze prace organizowane właśnie przez Bratnią Pomoc. W 1935 roku do Bratniej Pomocy należało 217 studentów.
W latach 1934-1939 działały w SGH 4 stowarzyszenia o charakterze samopomocowy, 6 o charakterze naukowym i 7 o charakterze ideowym, wychowawczym i politycznym. Organizacje aktywnie uczestniczyły w różnych wydarzeniach na Uczelni.
W pierwszym roku po wojnie istniały jedynie dwie organizacje: Stowarzyszenie Samopomocy Studentów Szkoły Głównej Handlowej oraz Koło Handlu Zagranicznego. W kolejnych latach liczba organizacji studenckich szybko wzrastała. Ważną rolę odegrało Zrzeszenia Studentów Polskich, Związek Młodzieży Socjalistycznej i Związek Młodzieży Wiejskiej. W 1973 roku organizacje studenckie zostały połączone w Socjalistyczny Związek Studentów Polskich.
Poza SZSP na Uczelni działały: Akademicki Związek Studentów, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej i Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W latach osiemdziesiątych szczególną rolę odegrało powołanie Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Studenci tworzą Samorząd Studencki, mają swoje czasopismo „Magiel”.
Zapraszamy do zapoznania się z archiwalnymi fotografiami Towarzystwo „Bratnia Pomoc” Studentów Szkoły Głównej Handlowej. Na jednym z nich jest pierwszy rektor prof. Bolesław Miklaszewski.
Chcielibyśmy aby ta strona była stworzona przez studentów i absolwentów, którzy posiadają w swoich zbiorach fotografie, a w pamięci wspomnienia z działalności w organizacjach studenckich. Zapraszamy do współpracy.
Towarzystwo „Bratnia Pomoc” Studentów Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie
Studia w przedwojennej SGH nie były dostępne dla wszystkich studentów, bowiem czesne w SGH było wysokie. Taką politykę prowadziły ówczesne władze Uczelni, aby realizować zasadę samodzielności finansowej i naukowej. Z sytuacją materialną studentów związana była w SGH działalność organizacji studenckich. Najważniejszą rolę odegrało Towarzystwo „Bratnia Pomoc” Studentów Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, tzw. Bratniak. Była to organizacja apolityczna, zajmująca się organizowaniem szerokiej akcji pomocowej dla studentów.
Z działalnością Bratniej Pomocy była związana działalność Stowarzyszenia Wychowanków SGH. W latach 1916-1922 działacze Stowarzyszenia byli organizatorami i pierwszymi kierownikami organizacji samopomocowych w skali Warszawy i całego kraju (Ogólnopolski Związek Akademickich Bratnich Pomocy) byli inicjatorami i redaktorami czasopisma „Samopomoc Akademicka”, gdzie głosili zasadę „każdy ma prawo do studiów”.
Zrzeszenie Studentów Polskich
Jedna z najbardziej aktywnych organizacji studenckich działających jest Zrzeszenie Studentów Polskich. ZSP powstało w kwietniu 1950 roku w Warszawie. Decyzję o powstaniu organizacji podjął Kongres Studentów Polskich obradujący w auli Politechniki Warszawskiej w dniu 16 kwietnia 1950 roku. I Kongres ZSP obradujący w dniach 17 i 18 kwietnia 1950 roku w sali Klubu Studenckiego „Medyk” w Warszawie, przyjął program i statut organizacji, wybrał władze naczelne.
W SGPiS, podobnie jak w innych uczelniach działalność ZSP w pierwszych latach istnienia zdominowana została przez takie sprawy jak warunki bytowe studentów - stypendia, domy akademickie, stołówki, służba zdrowia, warunki studiowania i odpoczynku, funkcjonowanie zespołów samopomocowych w nauce, zespołów artystycznych, wypoczynku organizowanego dla studentów.
W 1973 roku nastąpiło, wbrew woli większości członków ZSP, przekształcenie ZSP w organizację o nazwie Socjalistyczny Związek Studentów Polskich (SZSP). W roku 1982 została reaktywowana ZSP.
ZSP jest jednym z organizatorów życia studenckiego w SGH. Zapraszamy studentów i absolwentów do współpracy i zaprezentowania działalności ZSP.
Niezależne Zrzeszenie Studentów
Organizacja powstała 22 września 1980 roku w wyniku wydarzeń i strajków robotniczych z sierpnia 1980.
Nazwa Niezależne Zrzeszenie Studentów została ustalona na spotkaniu 60 grup założycielskich z uczelni w całej Polsce, które spotkały się w dniach 18–19 września 1980 roku na Politechnice Warszawskiej. Wybrano tę nazwę w demokratycznym głosowaniu.
Po wprowadzeniu stanu wojennego NZS zostało zdelegalizowane. Odrodzenie NZS nastąpiło w maju 1988 roku, kiedy na fali protestów robotniczych odbyły się pierwsze, bardziej masowe – solidarnościowe działania studentów.
22 września 1989 roku NZS został ponownie zalegalizowany.
Tak napisali członkowie NZS o sobie w 1994 roku w Gazecie SGH
Niezależne Zrzeszenie Studentów? NZS? Co to jest?
„Ceń swoją indywidualność. Bądź wolny, ale odpowiedzialny.” (J.J. Swanthold, filozof angielski)
Niewątpliwie rodowód NZS-u jest polityczny. Powstaliśmy w 1980 roku na fali protestu antykomunistycznego, o którym mało kto już dzisiaj pamięta. Powstała wtedy „Solidarność”, a my staraliśmy się nie dać podciągnąć pod wspólny mianownik. Stąd nie ma w naszym znaku ani czerwieni, ani powiewającej flagi. Chcieliśmy być naprawdę
Niezależni
Sądzę, że byliśmy dla ówczesnej władzy rzeczywiście niebezpieczni, gdyż już w lutym 1982 roku, czyli dwa miesiące po wprowadzeniu Stanu Wojennego zostaliśmy rozwiązani. Inne opozycyjne związki pozostały w zawieszeniu. Potem, od 1985 w podziemiu i od 1988 nielegalnie, ale jawnie pomagaliśmy obalać tzw. dyktaturę proletariatu. Popieraliśmy reformy rynkowe prof. Balcerowicza. Jednak przyszedł taki okres, że polityka nas zniechęciła. Okazało się, że jest to niewdzięczne pole do działania. Nikomu nie można ufać. Poczuliśmy, że zrobiliśmy coś ważnego i staliśmy się
Apolityczni
Oczywiście z polityką związane są poglądy ekonomiczne i te mieliśmy ukształtowane zawsze. One się nie zmieniły. Możemy dalej je głosić, gdyż specyfika naszej uczelni daje nam do tego prawo. Jesteśmy stanowczymi zwolennikami gospodarki rynkowej nawet znając jej wady. Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenia ludzkości nie znajdujemy lepszego rozwiązania ekonomicznego. Ponad wszystko przedkładamy
Wolność
decyzji ekonomicznych, indywidualność działania i własność prywatną. Będziemy robić wszystko, aby ograniczyć rolę państwa i doprowadzić do oddania władzy przez biurokrację centralną samorządom. Sądzicie, że użyłem zbyt górnolotnych formułek? Za dużo politycznej „…mowy”? Dobrze, powiem „po ludzku”. Chcemy, aby każdy miał prawo do decydowania za siebie. Uważamy, że szczęście społeczne mierzy się poprzez szczęście jednostek, a nie odwrotnie. Mam nadzieję, że teraz lepiej.Staramy się być otwarci na ludzi, dać im możliwość samorealizacji ceniąc ich poglądy, ich
Indywidualność
Jesteśmy dogmatykami jeżeli chodzi o uczciwość i tolerancję. Nie znosimy nieróbstwa i lenistwa intelektualnego. Cenimy myślenie i zależy nam na ciągłym rozwoju. Cieszymy się, gdy nasi członkowie oprócz aktywności w Zrzeszeniu zajmują się pochłanianiem wiedzy. Nie będę podawał ich nazwisk, bo chyba byliby na mnie Źli. Niestety nasza Szkoła nie zapewnia ciągłego rozwoju, choć stara się wiele zmienić. Jako student piątego roku wiele przeżyłem w SGH i zauważyłem poważną przemianę. Cieszę się z wolności wyboru prowadzących zajęcia, ze zmiany podejścia do ekonomii. Tutaj odzywa się we mnie jednak przeszłość polityczna, bo mam żal, że wciąż można spotkać część kadry, która związana była z poprzednim systemem. Jest ona dla mnie
Niewiarygodna
Jak można mówić z wiarą o gospodarce rynkowej, będąc wcześniej propagatorem socjalizmu? Gdzież podziała się tamta wiara? Albo zjednoczenie Europy? Kiedyś możliwe było tylko w ramach RWPG (blok państw socjalistycznych - już nie istnieje ), zaś EWG (blok państw kapitalistycznych - już nie istnieje) nie miało szans. Teraz jest inaczej. Jak można wierzyć doradcom upadłego reżimu ?Tych nazwisk też nie podam, bo zainteresowani też byliby Źli. I tak wszyscy wiedzą o kogo chodzi. A konkretnych przykładów jest więcej.Odbiegnijmy raczej od polityki i zajmijmy się bieżącą działalnością NZS SGH. Mam nadzieję, że każdy zauważył jak ważny jest dla nas każdy
Student
Chcemy dbać o rozwój jego wiedzy i dlatego organizujemy obozy edukacyjne, językowe, spotkania z politykami ściśle związanymi z ekonomicznym wizerunkiem Polski (do tej pory m.in. J.K. Bielecki czy S.Kawalec). Tutaj też pozostaje nam bagaż przeszłości politycznej - nigdy nie zaprosimy nikogo z SLD. Dość dobrze dbamy o rozwój kulturalny naszego młodego pokolenia organizując pokazy w Niezależnym Kinie Studenckim OVERGROUND (dwa przeglądy etiud studentów szkół filmowych, przegląd filmów z Maklakiewiczem i Himilsbachem, przegląd filmów Percy Adlona i kilka innych).
Nie zapominamy o świadomości ekologicznej, bo przygotowaliśmy obozy i wystawy fotograficzne na ten temat. Poza tym bylibyśmy bardzo zadowoleni, gdyby środowisko studenckie lepiej się zintegrowało.
Jeśli w ogóle dotarliście do końca tego artykułu, który miał za zadanie w skrócie przedstawić Niezależne Zrzeszenie Studentów Szkoły Głównej Handlowej, zastanówcie się nad treścią i przyjdźcie do nas. Zadbajcie o siebie i przyjdźcie. Znajdziecie nas z pewnością.
Źródło: Gazeta SGH, nr 19, 15 października 1994
Chór
Początki dzisiejszego Chóru Akademickiego SGH sięgają drugiej połowy lat 60. XX wieku, kiedy w ramach zajęć Studium Wojskowego zorganizowano przesłuchania studentów. Opiekunem Chóru został ppłk Witold Pilecki ze Studium Wojskowego przy SGPiS, współpracując z Janem Wójciński z ZSP, a prezesem Chóru został Andrzej Buś.
Pierwsza próba Chóru SGPiS odbyła się w klubie Hades w niedzielę przed Bożym Narodzeniem w 1966 roku. Pierwszym dyrygentem został Wit Zawirski, absolwent Wydziału Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, późniejszy wieloletni profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Początkowo Chór wykonywał utwory: Breve regnum - pieśń żaków krakowskich, Kołysanka (słowa K.I. Gałczyński muz. T. Maklakiewicz), Kum i Kuma Stanisława Moniuszki oraz nieco później Gaudeamus igitur i hymn Gaude Mater Polonia. Władze Uczelni głównie dla tych pieśni potrzebowały chóru, aby występy uświetniały uroczystości akademickie. Wcześniej na inauguracjach rektorowi towarzyszył chór z SGGW.
Pierwsze występ Chóru SGPiS odbył się w trakcie uroczystości pierwszomajowych 1967 roku. Chór doskonalił swój repertuar na obozach artystycznych. Chór SGPiS występował w Czechosłowacji, na Węgry, w Holandii, Niemieckiej Republice Federalnej. W kwietniu 1975 roku Chór SGPiS pod dyrekcją prof. Antoniego Szalińskiego, odbył tournée po kilku miastach Republiki Federalnej Niemiec. W ramach tej trasy koncertowej wystąpił między innymi w Bundestagu z koncertem dla jego Przewodniczącej Pani Anny Marii Renger. W latach 80. Chór SGPiS zaprzestał działalności.
Działalność chóru w roku 1993 wznowili absolwenci dyrygentury chóralnej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie Iwona Bednarska i Tomasz Hynek.
Dyrygentem chóru jest Tomasz Hynek, a w prowadzeniu chóru pomagają mu Beata Żukowska-Szaruga, Jakub Szafrański oraz Agata Wrońska.
Repertuar zespołu tworzą utwory chóralne kompozytorów klasycznych oraz muzyka współczesna - dzieła wybitnych kompozytorów muzyki poważnej (Wacław z Szamotuł, J.S. Bach, F. Mendelssohn, A. Pärt, K. Szymanowski), jak również utwory polskiej współczesnej muzyki religijnej (P. Łukaszewski, R. Twardowski, D. Łapiński). Dużą popularnością cieszą się również znakomite, opracowane m.in. przez dyrygenta, transkrypcje muzyki pop (The Beatles, Nirvana, Omega, Queen).
W 2001 roku Chór SGH zdobył srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Chóralnym Orlando di Lasso w Camerino. W kwietniu 2003 roku chór wraz z solistami i orkiestrą kameralną wystawił utwór „Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem” Arvo Pärta. W 2004 roku zespół zdobył I nagrodę w kategorii chórów akademickich oraz nagrodę za najlepsze wykonanie utworu obowiązkowego na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Sakralnej „Łapskie Te Deum”.
W kolejnych latach swojej działalności Chór SGH otrzymał wiele nagród, w tym m. in. Grand Prix Mazowieckiego Festiwalu Chórów Akademickich „Vivat Academia” (2007, 2013), pierwsze miejsce oraz Złotą Lirę na IV Międzynarodowym Warszawskim Festiwalu Chóralnym „Varsovia Cantus” (2008), oraz w 2010 roku zdobył I miejsce w kategorii chórów akademickich na IV Ogólnopolskim Konkursie Chóralnym im. Wacława z Szamotuł w Szamotułach i otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu skomponowanego przez Wacława z Szamotuł.
Chór SGH występował także na wielu konkursach zagranicznych. Do największych sukcesów zaliczyć można zwycięstwa w Międzynarodowych Konkursach Chóralnych w Namestovie w Słowacji (2010) oraz w Kerkrade w Holandii (2015), udział w dwóch konkursach z cyklu European Grand Prix for Choral Singing (drugie miejsce w Warnie w Bułgarii w 2011 roku), srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Chóralnym w Zadarze w Chorwacji (2012). Chór SGH koncertował również w Niemczech, Szwajcarii, we Włoszech, na Ukrainie, a także jako gość specjalny na festiwalu chóralnym w Portugalii.
W grudniu 2013 r. Chór SGH wykonał samodzielny koncert w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Do osiągnięć Chóru SGH można także zaliczyć wykonanie „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego w I rocznicę śmierci Jana Pawła II oraz udział w Europejskich Spotkaniach Kolędowych w Teatrze Wielkim w Warszawie.
Przez lata swojej działalności chór otrzymał wiele nagród, w tym m.in. wyróżnienie na VII Międzynarodowym Festiwalu Pieśni Sakralnej Łapskie Te Deum, pierwsze miejsce oraz Złotą Lirę na IV Międzynarodowym Warszawskim Festiwalu Chóralnym, Grand Prix Mazowieckiego Festiwalu Chórów Akademickich Vivat Academia (dwukrotnie) oraz zdobył nagrodę za I miejsce w kategorii chórów akademickich w IV Ogólnopolskim Konkursie Chóralnym im. Wacława z Szamotuł w Szamotułach i otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu skomponowanego przez Wacława z Szamotuł.
Chór SGH występował także w wielu konkursach zagranicznych, do największych sukcesów zaliczyć można zwycięstwo w Międzynarodowym Konkursie Chóralnym w Namestovie na Słowacji, udział w dwóch konkursach z cyklu European Grand Prix (drugie miejsce w Warnie w Bułgarii oraz udział w konkursie w Mariborze w Słowenii), drugie miejsce w konkursie w Zadarze w Chorwacji, a także zaprezentowanie się wśród najlepszych na konkursie w Cork w Irlandii.
W 2015 roku Chór SGH zdobył Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Cantarode w Kerkrade w Holandii. Od 2016 roku Chór występuje w trzech kategoriach: jako chór mieszany, męski i żeński. Dzięki temu innowacyjnemu pomysłowi, w październiku 2016 roku Chórowi udało się przywieźć trzy Złote Dyplomy z Międzynarodowego Konkursu Chóralnego Cantu Gaudeamus w Białymstoku. Chór SGH koncertował również w Niemczech, Szwajcarii, we Włoszech, na Ukrainie, a także jako gość specjalny w Portugalii.
W grudniu 2013 r. Chór SGH wykonał samodzielny koncert w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Zespół uczestniczył także w projektach z innymi chórami (między innymi wykonanie wspólnie z Chórem UW Karola Szymanowskiego Stabat Mater w I rocznicę śmierci Jana Pawła II czy udział w Europejskich Spotkaniach Kolędowych w Teatrze Wielkim).
Chór ma w swoim dorobku cztery płyty – Debiut, Pasja Arvo Pärta, Gospel Mass Roberta Raya oraz wydana w styczniu – Bach Lassus 2017.
Chór Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie skupia od lat studentów i absolwentów SGH.
Zespół Pieśni i Tańca
Zespół Pieśni i Tańca Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie działa od 2004 roku, jednak początki działalności Zespołu sięgają 1991 roku, kiedy to z inicjatywy członków „Referatu Wschód” Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej i Oddziału Warszawskiego Wspólnota Polska powstał Zespół „Wisła”. Ważnym terenem działalności Zespołu były środowiska kresowe. Wyjazdy z programami artystycznymi połączone były z działalnością charytatywną. Przez wiele lat Zespół nie miał swojego miejsca na próby, i tak szczęśliwym zbiegiem okoliczności, z bagażem doświadczeń i z kuframi pięknych strojów, trafili na SGH. Współpracując z Centrum Wychowania Fizycznego i Sportu od 2002 roku mógł rozwijać swoją działalność na terenie naszej Uczelni. W 2004 roku ówczesny Rektor prof. dr hab. Marek Rocki udzielił poparcia dla rozpoczęcia działalności studenckiego Zespołu Pieśni i Tańca na naszej Uczelni. I tak to się zaczęło…
Dzisiaj to duża organizacja studencka skupiająca obecnie około 90-ciu studentów naszej Uczelni uzdolnionych artystycznie, a także studentów innych uczelni warszawskich. Dzięki istnieniu tej organizacji studenci mogą rozwijać swoją pasję do tańca i śpiewu pod kierunkiem profesjonalnych instruktorów wywodzących się w większości z Państwowego Ludowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Zespół spełnia również ogromną rolę integrującą społeczność studencką , a także kształtującą postawy patriotyczne. Zadaniem Zespołu jest krzewienie kultury ludowej, troska o zachowanie tradycyjnej polskiej muzyki i tańca ludowego, ochrona folkloru, jako naszego bogactwa narodowego, ukazanie jego zróżnicowanego bogactwa i piękna.
Zespół może poszczycić się wieloma koncertami i przedsięwzięciami artystycznymi. Na program Zespołu składają się: tańce i śpiewy, z m. in. z regionu Krakowa, Śląska, Rzeszowa, Beskidu Śląskiego, Spisza, Lublina, Kurpiów oraz tańce narodowe – krakowiak, polonez, mazur, oberek, kujawiak.
Zespół reprezentował naszą Uczelnię w ponad stu koncertach w kraju i na międzynarodowych festiwalach folklorystycznych. Koncertował między innymi w Turcji, Maroku, Kazachstanie, dwukrotnie w Hiszpanii, trzykrotnie na Ukrainie, Litwie, Portugalii na Wyspach Azorskich, Holandii, Węgrzech, Bułgarii, na Sardynii we Włoszech, w Chorwacji, Grecji. Godzinny koncert „Polska to jest wielka rzecz” wystawiany z okazji 11 listopada – rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, podziwiany był wielokrotnie we Lwowie, Wilnie, Warszawie. Koncert wiosenny „Zatańczmy wiosnę”, przyniósł Zespołowi wielki sukces w Operze Lwowskiej z okazji Dnia Dziecka , a także na deskach warszawskiego teatru Kwadrat, w Teatrze Dramatycznym i kilkakrotnie na scenie amfiteatru w Parku Sowińskiego na Woli.
Zespół Pieśni i Tańca Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie co roku bierze udział w obchodach uchwalenia Konstytucji 3-maja. Występował z programem patriotycznym w Tatrze Stanisławowskim oraz na Zamku Królewskim w Warszawie. W swoim repertuarze Zespół posiada również, cieszący się dużym zainteresowaniem, program poetycko-muzyczny przygotowany na obchody wybuchu powstania warszawskiego.
Dołączyliśmy do grona innych Uczelni, w których Zespoły Pieśni i Tańca mają dużo dłuższą tradycję, działamy więc na poziomie międzyuczelnianym, włączając się w studencką akcję „Wytnij Hołubca”. Dzięki tym działaniom dzień 7 października stał się dniem Tańca Ludowego w całym kraju.
Od 2013 roku Zespół Pieśni i Tańca organizuje własny uczelniany projekt „Folk Day”, mający przybliżyć studentom i pracownikom SGH polską kulturę ludową. Każdego roku, w grudniu, Zespół śpiewa kolędy i pastorałki na uczelnianych spotkaniach wigilijnych, aby wprowadzić świąteczny nastrój i podkreślić naszą przynależność do wielkiej uczelnianej rodziny.
Z okazji kolejnych rocznic Uchwalenia Konstytucji 3-go maja wraz z Towarzystwem Patriotycznym Zespół prowadzi i tańczy poloneza na Placu Zamkowym w Warszawie.
W roku 2013 sekcja wokalna ZPiT SGH zdobyła II nagrodę na Festiwalu Kolędowe Serce Mazowsza. W roku 2014 została wydana płyta „Debiut” z piosenkami ludowymi.
Działalność w Zespole opiera się na pracy społecznej jaką wykonują studenci na rzecz promowania Uczelni. Co roku wybierany jest 5-cio osobowy Zarząd Zespołu, który pod kierunkiem menadżera-opiekuna i instruktorów wykonuje zadania, jakie sobie postawiliśmy, i realizuje główne cele naszej organizacji. Poprzez taki styl zarządzania Zespołem, bardzo duża grupa osób w praktyce przygotowywana jest do pełnienia funkcji kierowniczych, czyli studenci wykorzystują wiedzę, jaką zdobywają na uczelni.
To prawdziwe przedsiębiorstwo, w którym wszystko jest zaplanowane, zorganizowane odpowiednio motywowane i kontrolowane. Głównym motywatorem jest branie udziału w koncertach oraz kwalifikacja na Międzynarodowe Festiwale Folklorystyczne. Realizacja tych zadań jest możliwa dzięki dobrej komunikacji, stwarzaniu prawidłowych relacji międzyludzkich. Każdy wyjazd zagraniczny to trudne wyzwanie logistyczne – prawidłowe spakowanie strojów, instrumentów, zabezpieczenie przed uszkodzeniem, spakowanie dużej ilości dodatków, przygotować kilka wersji różnych programów jakich wymaga organizator. To wielka praca studentów menedżera, instruktorów i kapeli również w wakacje. I tak przygotowani wyruszamy w świat, by na wysokim poziomie promować naszą Uczelnię na forum międzynarodowym swoją postawą, znajomością etykiety, umiejętnością posługiwania się językami obcymi kształtować dobrą opinię o Polsce i Polakach na świecie. A przede wszystkim promować naszą rodzimą kulturę ludową, która jest naszym wielkim dziedzictwem i wyróżnikiem wśród innych państw w Europie i na świecie. Piękne, bo Polskie!
Anna Markowska
menedżer i opiekun ZPiT SGH
Teatr SGH
Teatr Scena Główna Handlowa, pierwszy teatr w historii Uczelni, powstał w 2008 roku z inicjatywy pełnej pasji studentów z Natalią Słomą na czele. Mentorem nowego zespołu został Teatr Konsekwentny, czołowy teatr warszawskiej sceny niezależnej. Reżyserem i instruktorem – Jerzy Łazewski, aktor, reżyser i specjalista w dziedzinie kultury żywego słowa. Adepci pod jego okiem ćwiczyli emisję głosu i warsztat aktorski. Władze i studenci uczelni po raz pierwszy mogli zobaczyć efekt tych ćwiczeń już podczas Święta Szkoły w kwietniu 2008 r., kiedy to Teatr SGH, w kilku barwnych scenach zaprezentował życiorys pierwszego rektora SGH, prof. Bolesława Miklaszewskiego.
Od tego pamiętnego dnia odbyło się wiele premier Teatru. Były to:
- 9 kwietnia 2008 roku, Warszawa, Aula Spadochronowa SGH – spektakl na Święto Szkoły
- 14 czerwca 2008 roku, Warszawa, Podzamcze – „W rytmie SGH”
- 13 stycznia 2009 roku, Warszawa, Stara Prochownia – „Po-życie”
- 7 kwietnia 2009 roku, Warszawa, Aula Główna SGH – „Tragedia do śmiechu/ Komedia do łez” – prapremiera
- 8 maja 2009 roku, Warszawa, Collegium Nobilium – „Tragedia do śmiechu/ Komedia do łez” – premiera
- 7 kwietnia 2010 roku, Warszawa, Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej – „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie”
- 17 maja 2012 roku, Warszawa, Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej – „W bagażniku, jakim jest życie”
- 18 kwietnia 2013 roku, Warszawa, Aula Spadochronowa SGH – „Od-Nowa”
Zabawa
Studenci zawsze lubili i lubią się bawić. Tę zabawę rozpoczynają „otrzęsiny”. Były także Juwenalia, Epeliada, czyli święto dawnego Wydziału EP (Wydział Ekonomiki Produkcji), wyjazdy letnie i zimowe.
Przedstawiamy kilka spośród bardzo wielu otrzęsin. Odbyły się one dość dawno, ale występ zespołu Lady Pank w 1987 roku przeszedł do historii, podobnie jak otrzęsiny z 1995 roku, gdy wystąpił zespół Perfekt z Grzegorzem Markowskim.
Klub Park zawsze był miejscem wspaniałej zabawy. Na 15-lecie Klubu Park w 1996 roku wystąpił ponownie zespół Lady Pank.
